Vandaag hebben we, geheel onverwacht, afscheid moeten nemen van ons zeer geliefde lid Henk Scholl. Ondanks alle coronamaatregelen hebben we Henk naar zijn laatste rustplaats mogen begeleiden.
Onze voorzitter, Wim Lammers, sprak tijdens de dienst. Deze toespraak willen we graag met jullie delen;
Bijna 58 jaar lid van de Christelijke muziekvereniging Excelsior uit Silvolde. Een vereniging die op de Bontebrug, waar jullie wonen, is ontstaan. In 1938, en aan de wieg van Excelsior stond o.a. familie Jansen, opa van Henk, en natuurlijk al zijn kinderen. Ook in de jaren na de oorlog is de naam Jansen en later Scholl verbonden gebleven aan Excelsior. Vader Jan speelde vanaf 1958 de Besbas bij Excelsior en hij nam natuurlijk ook alle kinderen mee naar de muziek, al vanaf vroege leeftijd. Henk werd op 8 jarige leeftijd leerling lid en kreeg les van de toenmalige dirigent Jan Kappers uit Aalten een jaartje theorie en dan werd je een instrument in de handen gedrukt met de opmerking, “goa door moar zitten en probeer `t moar is of ie met kunt kommen ”. Zo ging dat in die tijd. Henk kreeg dus een bariton in de handen gedrukt , waarschijnlijk omdat hij wat dikkere lippen had. Ik kreeg, een jaar later, een kleine cornet, want ik had dunne lippen.
Slechts 66 jaar geworden, maar wel daarvan 58 jaar lid, dan zal er wel veel over hem te vertellen zijn dacht ik. Maar dat valt niet mee. Wie was Henk bij Excelsior? Natuurlijk is hij bestuurslid geweest, wie niet bij een redelijk kleine vereniging, iedereen komt dan wel aanbod toch? Bibliothecaris was hem op het lijf geschreven. Zorgen dat de muzieknummers op orde waren, uitgezocht en opgeruimd. En ook later toen hij niet meer in het bestuur zat ,bleef hij betrokken bij dit onderdeel van de vereniging. Vorig jaar werd hij ook contact persoon voor de uitleen bibliotheek, want hij zat toch in de muziekcommissie dus dat was wel makkelijk, zei hij.
Nadat hij een aantal jaren de bariton had bespeeld nam hij de Besbas over van vader Jan. En wat was hij trots toen hij later een splinter nieuw instrument kreeg, uiteraard een Bes-bas, één met vier ventielen. En hij was zo groot, dat de auto er op aangepast moest worden. De Fiat Panda, toch al een doorn in het oog van Ria, moest weg en een ruimere auto kwam ervoor in de plaats. En wat ook wel apart was, er zaten 4 Henken op een rij;
De heren Schoppers, Kraaijenbrink en Sloetjes zaten links en rechts van hem. Hij was niet te beroerd om enige aanwijzingen te geven aan de heren wanneer dit nodig was. Want Henk was een uitstekend muzikant. Hij werd niet voor niets muzikant in het leger en werd gevraagd om mee te spelen in het jazzorkest van JAZZWIND uit Winterswijk.
Henk was er altijd, en als zijn werk als vrachtwagen chauffeur het niet toe liet om op tijd te komen , dan kwam hij om 9.00 uur tijdens de pauze alsnog binnenvallen. Even koffie meedrinken en dan toch nog een uurtje meespelen, want de maandagavond was voor Excelsior. En Ria, geen verkeerd woord over Excelsior, want dan kreeg je het te horen. Jij was dan wel voor hem nummer 1, maar Excelsior zat daar wel heel dicht achteraan.
Krentenbollen verkoop, krentenbollen Henk werd hij op de Bontebrug genoemd, donateurs jaarlijks bezoeken om geld op te halen, iedereen heeft wel een beetje hekel aan dit werk. Henk ook, maar hij zei, heb je nog lijsten over, geef maar hier, ik doe er nog wel 1 extra.
Excelsior actief was ook zo`n onderdeel van de vereniging waar Henk zich voor inzette. Tweede hands spullen verzamelen , samen met Hans, Erma, Hennie en Theo, deze opknappen , schoonmaken en weer verkopen. Samen met jou Ria, vorige week zondag nog sleeën en schaatsen verkocht, want hij had dit op de app en marktplaats gezet. Tenslotte lag er sneeuw en was er ijs om op te schaatsen, dus het moment . Wat een plezier hebben jullie daar samen aan beleefd.
Is er dan niets komisch of humoristisch van Henk te vertellen? Jawel, al meer dan 30 jaar beklimmen we jaarlijks de kerktoren op Koninginnedag, nu koningsdag, om 08.00 uur reveille blazen en natuurlijk het Wilhelmus. Het is altijd een hele tour om veilig boven te komen met al die instrumenten en bange muzikanten, want de trappen naar de top waren nou niet echt stevig. Ik weet niet precies welk jaar het was, maar we stonden boven in de toren om 5 voor acht klaar om op klokslag 8.00 te wachten toen Henk er achter kwam dat zijn mondstuk nog beneden in de koffer lag. Hoe hij het gered heeft weet ik niet , maar om klokslag 8.00 stond hij weer boven met mondstuk. Tja, en toen kreeg hij die nieuwe bas, een beetje groter dan de vorige en met een bijzonder mooie klank. Die kon eigenlijk niet door het luik boven in de toren, twee jaar heeft hij het met moeite voor elkaar gekregen, maar het risico van beschadigen en deuken was te groot, dus moest hij afhaken, dit tot groot verdriet van hem.
Solo spelen op de bas, Der Fidele Bassist, een vrolijk werk speciaal voor de bassen geschreven. We hebben het een aantal keren uitgevoerd waarbij de bassisten Henk en Henk volledig los konden gaan. Het was een favoriet nummer van hem.
Verder was Henk niet iemand die zich op de voorgrond plaatste maar veel werk verzette op de achtergrond. Zichtbaar werk werd door hem onzichtbaar uitgevoerd. Na afloop van de repetitie hielp hij bv de slagwerkers de spullen op te ruimen. Daarnaast had hij een bepaalde vorm van droge humor . Tijdens onze twee wekelijkse skype sessie zei hij dat hij de afgelopen week zo`n pijn in de rug had gehad . Hij had voor het eerst de AOW gebeurt. Ik bedoel maar.
Bijna 60 jaar lid. Hij werd gehuldigd voor 25 jaar lidmaatschap, voor 40 jaar en voor 50 jaar. Nog twee jaar en dan zou hij de gouden spelt met diamant krijgen. Het mocht niet zo zijn.
Naast een uitstekend muzikant was hij bovenal een goed en trouw verenigingsmens.
Bedankt Henk voor wie je was, ook wij zullen je erg missen.
Onze voorzitter, Wim Lammers, sprak tijdens de dienst. Deze toespraak willen we graag met jullie delen;
Bijna 58 jaar lid van de Christelijke muziekvereniging Excelsior uit Silvolde. Een vereniging die op de Bontebrug, waar jullie wonen, is ontstaan. In 1938, en aan de wieg van Excelsior stond o.a. familie Jansen, opa van Henk, en natuurlijk al zijn kinderen. Ook in de jaren na de oorlog is de naam Jansen en later Scholl verbonden gebleven aan Excelsior. Vader Jan speelde vanaf 1958 de Besbas bij Excelsior en hij nam natuurlijk ook alle kinderen mee naar de muziek, al vanaf vroege leeftijd. Henk werd op 8 jarige leeftijd leerling lid en kreeg les van de toenmalige dirigent Jan Kappers uit Aalten een jaartje theorie en dan werd je een instrument in de handen gedrukt met de opmerking, “goa door moar zitten en probeer `t moar is of ie met kunt kommen ”. Zo ging dat in die tijd. Henk kreeg dus een bariton in de handen gedrukt , waarschijnlijk omdat hij wat dikkere lippen had. Ik kreeg, een jaar later, een kleine cornet, want ik had dunne lippen.
Slechts 66 jaar geworden, maar wel daarvan 58 jaar lid, dan zal er wel veel over hem te vertellen zijn dacht ik. Maar dat valt niet mee. Wie was Henk bij Excelsior? Natuurlijk is hij bestuurslid geweest, wie niet bij een redelijk kleine vereniging, iedereen komt dan wel aanbod toch? Bibliothecaris was hem op het lijf geschreven. Zorgen dat de muzieknummers op orde waren, uitgezocht en opgeruimd. En ook later toen hij niet meer in het bestuur zat ,bleef hij betrokken bij dit onderdeel van de vereniging. Vorig jaar werd hij ook contact persoon voor de uitleen bibliotheek, want hij zat toch in de muziekcommissie dus dat was wel makkelijk, zei hij.
Nadat hij een aantal jaren de bariton had bespeeld nam hij de Besbas over van vader Jan. En wat was hij trots toen hij later een splinter nieuw instrument kreeg, uiteraard een Bes-bas, één met vier ventielen. En hij was zo groot, dat de auto er op aangepast moest worden. De Fiat Panda, toch al een doorn in het oog van Ria, moest weg en een ruimere auto kwam ervoor in de plaats. En wat ook wel apart was, er zaten 4 Henken op een rij;
De heren Schoppers, Kraaijenbrink en Sloetjes zaten links en rechts van hem. Hij was niet te beroerd om enige aanwijzingen te geven aan de heren wanneer dit nodig was. Want Henk was een uitstekend muzikant. Hij werd niet voor niets muzikant in het leger en werd gevraagd om mee te spelen in het jazzorkest van JAZZWIND uit Winterswijk.
Henk was er altijd, en als zijn werk als vrachtwagen chauffeur het niet toe liet om op tijd te komen , dan kwam hij om 9.00 uur tijdens de pauze alsnog binnenvallen. Even koffie meedrinken en dan toch nog een uurtje meespelen, want de maandagavond was voor Excelsior. En Ria, geen verkeerd woord over Excelsior, want dan kreeg je het te horen. Jij was dan wel voor hem nummer 1, maar Excelsior zat daar wel heel dicht achteraan.
Krentenbollen verkoop, krentenbollen Henk werd hij op de Bontebrug genoemd, donateurs jaarlijks bezoeken om geld op te halen, iedereen heeft wel een beetje hekel aan dit werk. Henk ook, maar hij zei, heb je nog lijsten over, geef maar hier, ik doe er nog wel 1 extra.
Excelsior actief was ook zo`n onderdeel van de vereniging waar Henk zich voor inzette. Tweede hands spullen verzamelen , samen met Hans, Erma, Hennie en Theo, deze opknappen , schoonmaken en weer verkopen. Samen met jou Ria, vorige week zondag nog sleeën en schaatsen verkocht, want hij had dit op de app en marktplaats gezet. Tenslotte lag er sneeuw en was er ijs om op te schaatsen, dus het moment . Wat een plezier hebben jullie daar samen aan beleefd.
Is er dan niets komisch of humoristisch van Henk te vertellen? Jawel, al meer dan 30 jaar beklimmen we jaarlijks de kerktoren op Koninginnedag, nu koningsdag, om 08.00 uur reveille blazen en natuurlijk het Wilhelmus. Het is altijd een hele tour om veilig boven te komen met al die instrumenten en bange muzikanten, want de trappen naar de top waren nou niet echt stevig. Ik weet niet precies welk jaar het was, maar we stonden boven in de toren om 5 voor acht klaar om op klokslag 8.00 te wachten toen Henk er achter kwam dat zijn mondstuk nog beneden in de koffer lag. Hoe hij het gered heeft weet ik niet , maar om klokslag 8.00 stond hij weer boven met mondstuk. Tja, en toen kreeg hij die nieuwe bas, een beetje groter dan de vorige en met een bijzonder mooie klank. Die kon eigenlijk niet door het luik boven in de toren, twee jaar heeft hij het met moeite voor elkaar gekregen, maar het risico van beschadigen en deuken was te groot, dus moest hij afhaken, dit tot groot verdriet van hem.
Solo spelen op de bas, Der Fidele Bassist, een vrolijk werk speciaal voor de bassen geschreven. We hebben het een aantal keren uitgevoerd waarbij de bassisten Henk en Henk volledig los konden gaan. Het was een favoriet nummer van hem.
Verder was Henk niet iemand die zich op de voorgrond plaatste maar veel werk verzette op de achtergrond. Zichtbaar werk werd door hem onzichtbaar uitgevoerd. Na afloop van de repetitie hielp hij bv de slagwerkers de spullen op te ruimen. Daarnaast had hij een bepaalde vorm van droge humor . Tijdens onze twee wekelijkse skype sessie zei hij dat hij de afgelopen week zo`n pijn in de rug had gehad . Hij had voor het eerst de AOW gebeurt. Ik bedoel maar.
Bijna 60 jaar lid. Hij werd gehuldigd voor 25 jaar lidmaatschap, voor 40 jaar en voor 50 jaar. Nog twee jaar en dan zou hij de gouden spelt met diamant krijgen. Het mocht niet zo zijn.
Naast een uitstekend muzikant was hij bovenal een goed en trouw verenigingsmens.
Bedankt Henk voor wie je was, ook wij zullen je erg missen.
RSS Feed
